Mały artysta poznaje...
Innowacja pedagogiczna
MAŁY ARTYSTA POZNAJE ŚWIAT
mgr Sylwia Błaut
Twórczość plastyczna jest najpowszechniejszym zjawiskiem w spontanicznej i ekspresyjnej działalności dzieci. Literatura, muzyka, a nawet twórcza działalność techniczna nie pełnią tak powszechnych funkcji, jak plastyka (…). Ta wewnętrzna potrzeba wypowiadania się dziecka poprzez plastykę swoją powszechnością dorównuje zabawie, a w pewnych aspektach jest z nią organicznie zespolona jak rodzaj zabawy twórczej.
(S. Popek)
Wiek przedszkolny jest znaczącym okresem kształtowania się wrażliwości estetycznej dziecka. W podstawie programowej wychowania przedszkolnego określono zatem, iż wychowanie przez sztukę powinno być realizowane nie tylko poprzez muzykę, śpiew, pląsy czy taniec, ale także poprzez udział dzieci w formach teatralnych i w końcu poprzez wypowiadanie się w różnych formach plastycznych.
Plastyka zatem pełni bardzo ważną funkcję, o której pisał między innymi S. Popek, uważając, że twórczość plastyczna jest najpowszechniejszym zjawiskiemw spontanicznej i ekspresyjnej działalności dzieci. Literatura, muzyka, a nawet twórcza działalność techniczna nie pełnią tak powszechnych funkcji, jak plastyka (…). Ta wewnętrzna potrzeba wypowiadania się dziecka poprzez plastykę swoją powszechnością dorównuje zabawie,a w pewnych aspektach jest z nią organicznie zespolona jak rodzaj zabawy twórczej.
Plastyka w wychowaniu dzieci odgrywa niezwykle ważną rolę. Proces, na który składa się rysowanie, konstruowanie i malowanie jest – jak pisze V. Lowenfeld – skomplikowanym aktem. W tym akcie dziecko, które łączy rozmaite elementy swojego otoczenia kreuje nową i sensowną całość.
Rola plastyki w wychowaniu przedszkolnym jest bardzo duża. Stanowi bowiemnieodłączny element procesu wychowania integrując jego treści, które dotyczą różnych dziedzin. Co więcej, plastyka kształtuje umiejętność dokonywania analizy oraz syntezy, porównywania i uogólniania, poszerza wiedzę dziecka o otaczającym go świecie dając możliwość samorealizacji możliwości twórczych. Ponadto rozwija spostrzegawczość, wyobraźnię, koncentrację uwagi, wrażliwość zmysłową, usprawnia myślenie konkretno – obrazowe. Sprzyja także rozwojowi koordynacji wzrokowo- ruchowej oraz sprawności manualnych.
Pobudzona za sprawą plastyki wyobraźnia powoduje poszerzanie się doświadczeń społecznych dziecka. Plastyka rozwija inicjatywę dzieci, sprzyja nauce współpracy oraz współdziałania i wytrwałości.
Co więcej plastyka ma także duże znaczenie dla zdrowia psychicznego i rozwoju sprawności ruchowych dzieci zaspokajając ich potrzebę przeżyć, działania i manipulowania przedmiotami. Przez estetyczne oddziaływanie wywołuje z istoty rzeczy wzruszenia i uczucia, których dynamika nie narusza równowagi emocjonalnej.
Plastyka może wyznaczać żywotną siłę w życiu każdego dziecka pod warunkiem, iż będzie ona odpowiadać ich sposobowi myślenia, ponadto może też się stać sposobem wyrażania uczuć.
Plastyka powinna stanowić jakby bodziec do twórczych działań i umożliwienia każdej jednostce poczucia, że jest osobą nie tylko akceptowaną, ale i poszukującą odkrywczych, może bardziej harmonijnych związków oraz taką, która zdobywa zaufanie we własne środki wyrazu.
Najistotniejszym składnikiem programu zajęć plastycznych jest dziecko, a wychowanie przez sztukę gra w jego rozwoju niezmiernie ważną rolę (Lowenfeld, W. L. Brittain).
Według S. Szumana ekspresja jest naturalną potrzebą i koniecznością zapewniającą pełny rozwój dziecka. Ekspresja to także bogactwo form wyrazu, a zatem odkrywanie treści ekspresji (różnorodność środków wyrazu, które składają się na odmienne rodzaje aktywności psychicznej człowieka). Wyróżnia się takie formy wyrazu, jak:
- ekspresja ruchowo – mimiczna (ujawnia się poprzez gest, mimikę twarzy i wreszcie poprzez taniec),
- ekspresja ruchowo – muzyczna (wyrażanie siebie pod wpływem rytmu oraz melodii, na przykład improwizowany taniec),ekspresja słowna, zwana też werbalną (wyrażanie nastroju emocjonalnego poprzez odpowiednią modulację głosu, na przykład krzyk, śmiech, płacz),
- ekspresja słowno – muzyczna (ujawnia się podczas spontanicznego nucenia improwizowanych melodii, tekstów piosenek oraz ich improwizacja),
- ekspresja muzyczna (wiąże się z ekspresją słowno – muzyczną, pojawia się dodatkowo improwizowana gra na instrumentach muzycznych lub też pozorowana gra na instrumentach, na przykład dzieci wystukują rytm bez użycia bębenka),
- ekspresja plastyczna (najbardziej powszechna forma ekspresji tuż obok zabawy),
- ekspresja zabawowa (stanowi przeważnie syntezę wymienionych powyżej form ekspresji. Zabawy ekspresyjne klasyfikowane są jako zabawy twórcze – oczywiście w odróżnieniu od zabaw dydaktycznych oraz naśladowczych).
DZIAŁANIA W RAMACH REALIZACJI INNOWACJI PEDAGOGICZNEJ
"MALI ARTYŚCI POZNAJĄ ŚWIAT"
2021/2022
J E Ż Y K I
W ramach realizacji innowacji pedagogicznej MAŁY ARTYSTA POZNAJE ŚWIAT dzieci z grupy Jeżyki wykonały niezwykłe Kamienne opowieści. Niezwykłe bowiem działanie plastyczne polegało na malowaniu na kamieniach. Ciekawe doświadczenie wyzwoliło wiele pozytywnych emocji, ale nade wszystko wyzwoliło twórczy potencjał małego człowieka i niekonwencjonalne podejście to twórczości. Idąc za słowami S.Szumana, iż ekspresja jest naturalną potrzebą i koniecznością zapewniająca pełny rozwój, warto wspomnieć, że to właśnie ekspresja plastyczna jest najbardziej powszechną formą ekspresji tuż obok zabawy.

















Kolejne zadanie - zabawy z kasztanami, czyli pomaluj mój świat - ekspresyjne malowanie materiałem przyrodniczym









.jpg)























Piankolina to kolejne działanie w ramach realizacji innowacji pedagogicznej MAŁY ARTYSTA POZNAJE ŚWIAT.
To masa, którą każde dziecko bardzo chętnie się bawi. Zabawa wszelkiego rodzaju masami plastycznymi jest dla dziecka niezwykle rozwijająca, pobudza jego wyobraźnię, uczy kreatywności, ćwiczy zdolności manualne.
Wielkanocne jajeczka wykonane techniką decoupage w ramach realizacji innowacji pedagogicznej MAŁY ARTYSTA POZNAJE ŚWIAT.
Decoupage to technika zdobienia polegająca na naklejaniu na dekorowanym obiekcie warstw cienkiego papieru, między innymi serwetek. Osoba zdobiąca wycina z materiałów interesujące ją gotowe wzory, a następnie układa z nich kompozycję, która zostaje trwale przymocowana do danego podłoża. Ze względu na rodzaj wykorzystywanych w nim materiałów, technika bywa nazywana metodą serwetkową.
Decoupage jako technika ozdabiania codziennych przedmiotów praktykowana była już w średniowiecznych Chinach, jednak prawdziwa moda na nią rozpoczęła wraz z przybyciem jej do Europy. We Włoszech i Francji rozwinęła się do szalenie popularnej gałęzi rękodzielnictwa. Ozdoby decoupage tworzone były zarówno przez biedniejszych obywateli, jak i francuski dwór. Technice poddawano między innymi stare meble oraz przybory toaletowe.
Malowanie farbami na gazie to kolejna propozycja działań plastycznych rozwijających wyobraźnię, kreatywność i nieszablonowe podejście do sztuki w ramach realizowanej
w grupie Jeżyki innowacji pedagogicznej.
Wazonik dla mamy :)